Holland 2-0 Denmark

Gerbrand Adriaensz Bredero (1585-1618)



Sonnet

Wel, wat beklaach ick my van mijn lichtvaerdicheden,
Om dat ick nu begheer ’t geen tegen d’Eere strijdt?
De Noot-wet wilt, ick voelt, dat mijn Lof voor een tijdt
De krachten van mijn wil moet uyt de wege treden.

Ick heb gebaent, geplant, gebouwt de lieve gronden
Van mijn begeerten en van al mijn wenschen soet:
Nu ist de Min haar ampt, dat sy die voot voldoet
Tot sulcken nut en endt, als ickse heb gevonden.

Ach Min! die in mijn geest bliest deze Lustjens sot,
Kort my het leven stracx of doet my door ’t genot
Van sijne Lieflijckheyt in volle blijtschap rysen:

So sal ick seggen, dat ghy alderbest regeert
De harten vande mensch en dat ghy so beheert,
Dat ick geen Godt so seer als u en weet te prysen.


Johannes Ewald (1743-1781; trans. George Borrow)



From The Death of Balder (full text here)

BALDER. Behind yon pine wood he built an altar unto thee and Odin,
There thou mayst see the roof of his still dwelling.
There lives the earthly Freia—cruel maiden—
There slumbers she, perhaps—the proud one rests in
Joy’s downy arms, undreaming aught of Balder!
As if I did not love, were not a half-god;
As if by Skalds my name were never chanted
As if I were a demon, bad as Loke!
Ha! if upon my tongue lurked bane and magic,
When fear enchains it and the pale lip trembles;
When broken words and a disordered wailing
Are all with which I can express my bosom’s
Desire intense, and dread unwonted torments.
Ha! were my voice like Find’s when he, distracted,
Goes over Horthedal; as when he bellows,
And wild at last, and blind with fury, splinters
The oaks, the glory of the sacred forest.
Ha! if the blood of maids and unarm’d wretches
Of harmless travellers, stained the hands of Balder—
If ruddy lightnings burnt between these fingers—
Then might’st thou well be pale;
And thou wert right to fly from me, O Nanna!